127. “අද නම් මහා චාටර්ම දවසක් අප්පා!”

මට තියෙනවනෙ හිනාවෙනකොට ඇස්වලින් කඳුලු පනිනකල් හිනාවෙන සීන් එකක්. ඔන්න පහුගිය කාලෙ කියෙව්වා අර මියුරු කියන එකී ලියන බ්ලොගක් මුල ඉඳලා. මොකුත් නෑ අර කාලෙකින් දැක්කෙ නැතුව යට ගිහින් තිබ්බ සික්ස් පැක් එකත් ආපහු මතුවේගන ආව හිනා වෙච්ච තරමට. ඔන්නං ගිහින් බලන එකයි ඇත්තෙ.

ඔය විහිලු කිව්වාමත් සමහර විහිලු වලට ඇඬෙනවනෙ, හිනා යෑම කෙසේ වෙතත්. මේ සමහර විහිලු මම ඇත්තටම හිනාවෙච්චා. දීපයි මායි එකම විහිලුව කියවලා ඉස්සෙල්ලම දෙන්නම හිනා වෙනවා. ඊට පස්සෙ දීපා හිනා වෙන එක නවත්තලා මම දිහා බලා ඉන්නවා මොකද මම තාම හිනා වෙන්නෙ කියලා.

සමහර විට මට හිනා යනවා වැඩිද මන්දා!

 
මේ පල්ලෙහා තියෙන්නෙ මම Reader’s Digest සඟරාවක කියවලා , සීන් එක හිතෙන් මවාගෙන පස්සෙත් මතක් කර කර හිනාවෙච්ච කතාවක්.

මේ කතාව ස්ටැන්ඩඩ් කතාවක්. ඒ කියන්නෙ පන්ච් ලයින් එක, නැතිනම් හිනා යන වාක්‍ය එකයි තියෙන්නෙ. ඔව් ඒක තියෙන්නෙ නියමිත ස්ථානයේ – කතාවෙ අන්තිමට.

අමෙරිකාවෙ ග්‍රාමීය පලාතක ජීවත් වුන එක බුවෙක් දර කොට කපලා අට්ටි ගහන එක කලේ. මේක ඉතින් පණ යන වැඩක් කියලා කියන්න ඕනෙ නෑනෙ. හවස බාර් එකට ගිහිල්ල බොන අතරෙදි හම්බවෙච්ච යාලුවෙකුට මේකා මේ දුක කිව්වා.

"බලපං මචං, උදේ ඉඳල නැහිලත් දර අට්ටි දෙකයිනෙ කපලා ඉවර කරන්න පුලුවන් දවසකට".
“උඹ මොකෙන්ද කපන්නෙ?” යාලුවා ඇහුවා.
“කියතෙංනෙ බං, වෙන මොකෙන්ද?”
“කියතෙං ඔයිට වැඩිය කරන්නෙ කොහොමද? ඉතින් ගනිංකො චේන් සෝ එකක්. පට් පට් ගාලා දෙන්න පුලුවන්නෙ වැඩේ බබා වගෙ”
අපේ බුවා ඉතින් හාඩ්වෙයා එකට ගිහින් ගත්ත චේන් සෝ එකක් සල්ලි සල්ලි කියලා බලන්නැතුව.
අරන් ගිහින් සතියකට පස්සෙ බුවා ආවා හාඩ්වෙයා එකට ආපහු චේන් සෝ එකත් අරගෙන, මල පැනලා.
“මොකක්ද ඕයි මේ බම්බුව. මට මේක රිටර්න් කරන්න ඕනෙ.”
“දැන් මොකක්ද සර් මේකෙ අවුල?” කඩේ එකා ඇහුවා.
“මම මේ මගුල නැතුව නිකං කියතෙං කපන කොටත් දවසකට දර අට්ටි දෙකක් කපනවා”
“අහා?”
“මේ චේන් සෝ මගුල ගෙනිහිං ඕං පලවෙනි දවසෙ නම් අමාරුවෙන් අට්ටි දෙකක් ගොඩ දාගත්තා”
“ඉතින් සර්”
“දෙවෙනි දවසෙ මට උණ වගෙ. යාන්තම් අට්ටි එකහමාරක් කපාගත්තා.”
“පුදුමයිනෙ සර්!”
“ඒක තමයි ඕයි. දවසෙන් දවස එන්න එන්න අමාරුයි. ඊයෙ කැපුවෙ දර අට්ටි කාලයි. මගේ මුළු ඇඟම ඇදුම් කනවා ඕයි.”

“මම ඇහුවමයි මෙහෙම කතාවක්. ඕක පොඩ්ඩක් දෙන්න බලන්න සර්.”
අපේ බුවා තිබ්බා චේන් සෝ එක කවුන්ටර් එක උඩින්. කඩේ බුවා චේන් සෝ එකේ කෝඩ් එක ඇදලා එංජිම ස්ටාට් කරා. එංජිමත් ‘බ්බ්බ්බෲම් බෘම් බෘම් බෘම්’ ගාලා බබා වගේ ස්ටාට් වුනා.
අපේ පොර බයවෙලා පස්සට පැනලා,
“අම්මට හුඩු!! මොකක්ද ඒ සද්දෙ?” කියලා අහපි.

හිනා ගියාද මන්දා. ඔන්න දෙවෙනි කතාව. මේක සුප්‍රසිද්ධ කතාවක් ජාලෙ එක එක ජෝක් සයිට් වල කාලෙකට ඉස්සෙල්ල පලවෙච්ච. මේක කියවලා මට අදත් හිනා. හිතෙන් මවා ගන්න ඕනෙ කතාව. මම මේක පරිවර්තනය කලෙත් හිනා වෙවී.
මේ කතාවෙ විශේෂය තමයි. මේකෙ පන්ච් ලයින් එකක් නෙවෙයි තියෙන්නෙ. මේක Multiple Punchline තියෙන කතාවක්. අනිත් කතාවෙ වගේම අන්තිම පේලියෙත් එකක් තියෙනවා. කියවලාම බලන්නලකො.
“අද නම් මහා චාටර්ම දවසක් අප්පා!” කියලා කවදා හරි හිතිලා තියෙනවද? ඇයි නැත්තෙ නේ? මටත් එහෙම හිතිච්ච දවස් කොච්චර තියෙනවද? නමුත් මට දැන් එහෙම හිතෙනවා අඩුයි. මොකද මෙන්නෙ මේ කතාව ඇහුවට පස්සෙ. මේ බුවාට වෙච්ච ඇබැද්දිය ඇහුවොත් ආයි ජීවිතේට එහෙම හිතෙන එකක් නෑ.
නරකම වැඩේ කෙනෙකුට වෙච්ච විපතක් අහලා හිනාවෙන එකනෙ. අනේ ඒ වුනාට මේ කතාව අහපු දවසෙ මම හිනා වුනා හිනාවිල්ලක්, ලොවෙත් නෑ.

පෙදරේරුවාගේ හදිසි අනතුරු වාර්තාව.

ප්‍රිය මහත්මයානෙනි,

මා විසින් ඉදිරිපත් කිරීමට යෙදුන හදිසි අනතුරු වාර්තාකිරීමේ පෝර්මයේ තුන්වන කොටසේ ඉල්ලා ඇති “වැඩි විස්තර” සඳහා වූ ඇමිණුමයි.
එම අයදුම් පතේ ‘අනතුරට හේතුව’ යටතේ මා සඳහන් කර තිබූ “දුර්වල සැලසුම්කරණය” සම්පූර්ණ විස්තර සහිතව තව දුරටත් පැහැදිළි කරන ලෙස ඔබ කල ඉල්ලීමට පිළිතුරු වශයෙන් මා මේ සපයන විස්තරය ප්‍රමාණවත් වේ යයි උදක්ම විශ්වාස කරමි.

වෘතියෙන් පෙදරේරුවරයෙකු වන මා අනතුර සිදු වූ දින අලුත් සය මහල් ගොඩනැගිල්ලේ තනිවම වැඩ කරමින් සිටියෙමි. වැඩ නිමවූ විට වැඩිපුර ගඩොල් සංඛ්‍යාවක් ඉතිරිවී ඇතිබව මා දු‍ටුවෙමි. සිද්ධියෙන් පසුව කිරා බැලූ විට මෙම ගඩොල් තොගය රාත්තල් 240ක් බව සනාථ කරගන්නා ලදි. මෙම ගඩොල් තොගය අතින් පහලට ගෙන නොයා, ගොඩනැගිල්ලේ හයවන මාලයේ අයිනකට වන්නට සවිකර තිබූ පුලිය භාවිතා කර හිස් බැරලයකට දමා බිමට පහත් කිරීමට මා තීරණය කලෙමි.
මේ සඳහා භාවිතා කල කඹයේ කෙලවර ගොඩනැගිල්ලේ මිදුලේ තිබූ අධාරකයක හොඳින් ගැට ගැසූ මා, නැවතත් ගොඩනැගිල්ලේ හයවන මාලයට නැග, බැරලය පුලියේ එල්ලී තිබියදී, ගඩොල් බැරලය තුලට පැටවූවෙමි. ඉන් පසුව ගොඩනැගිල්ලෙන් බිමට බැස කඹයේ ගැටය ගැලවූයේ රාත්තල් 240 ක ගඩොල් පිරවූ බැරලය ඉතාමත් සීරුවෙන් බිමට බෑමේ අදහසින් ලනුව වැරෙන් අල්ලා ගනිමිනි. හදිසි අනතුරු වාර්තා පෝර්මයේ මගේ බර රාත්තල් 135 ක් ලෙස කර ඇති සඳහනට ඔබගේ අවධාණය යොමු කරනු කැමැත්තෙමි.

අනපේක්ෂිතව මා එක්වරම දැඩි ගැස්සීමක් සහිතව පොලොවෙන් ඉහලට ඉපිලී ඒමෙන් ඇති වූ දැඩි කම්පනය නිසාම වික්ෂිප්ත වූ මා හට කඹය අත හැරීමට අමතක විය. මේ නිසා මා අධි වේගයෙන් ගොඩනැගිල්ලේ පැති බිත්තිය ඔස්සෙ සීඝ්‍රගාමීව ඉහලට ගමනාරම්භ කලෙමි.
තුන්වන මහල ආසන්නයේදී, මා ඉහලට ගමන් කර තිබූ වේගයටම ආසන්න වේගයකින් පහලට ගමන් කර තිබූ ගඩොල් බැරලය හා මා එකට හමුවීම, මා හදිසි අනතුරු පෝර්මයේ තුන්වන කොටසේ සඳහන් කර ඇති හිස්කබලේ භග්නය, සුලු සීරීම් හා අකු ඇටයේ (collarbone) බිඳීම යනාදිය සිදු කිරීමට හේතු කාරණා විය.

මෙම හමුව නිසාම මඳක් වේගය බාල වූ මුත් මොහොතකින් නැවතත් සීඝ්‍රගාමීව උඩු අතට කල ගමන නැවතුනේ මෙම ලිපියේ සිව්වන පරිච්ඡේදයේ මා සඳහන් කර ඇති පුලියත්, කඹයත් අතර මගේ දකුණතේ ඇඟිලි සියල්ල තුන්වෙනි පුරුක දක්වා සිරකරමිනි. වාසනාවකට මෙන් මේ අවස්ථාව වන විට මා නැවත පියවි සිහියට එලඹ තිබුන අතර, ඒ වනවිට දැනෙන්නට පටන්ගෙන තිබූ ඉවසිය නොහැකි වේදනාවෙන් වුවද කඹයේ එල්ලී සිටීමට සමත් වීමි. 

ආසන්න වශයෙන් මේ කාල පරාසයේදීම, ගඩොල් පැටවූ බැරලය මහපොලොව මත වැරෙන් පතිත වූ අතර බැරලයේ පතුල බැරලයෙන් වෙන් විය. හදිසියේම ගඩොල් වල බරින් සැහැල්ලුවූ බැරලයේ බර දැන් ආසන්න වශයෙන් රාත්තල් 50ක් පමණ විය. මා නැවතත් මගේ ශරීරයේ බරට ඔබේ අවධානය යොමු කිරීමට කැමැත්තෙමි.

ඔබ අනුමාන කල පරිදිම මා ගොඩනැගිල්ලේ පැති බිත්තිය ආසනයෙන් නැවතත් පොලෝ මට්ටම බලා අධිවේගයෙන් ගමනාරම්භ කලෙමි. තුන්වන මහල ආසන්නයේදී එම වේගයෙන්ම ඉහලට ගමන්කරමින් තිබූ බැරලය හා මා නැවත වතාවක් එකිනෙකා මුණගැසීම, මා පෝර්මයේ සඳහන් කර ඇති මාගේ වලලුකර දෙකම බිඳීයාමට , දතක් කැඩී යාමට හා ශරීරයේ පහත කොටසට සිදුවී ඇති දරුණු කැපීම් වලට හේතු වේ.
මෙම මොහොතේ පටන් තත්වය මඳක් යහපත් වීමට පටන් ගන්නා ලදි. බැරලය සමග වූ හමුව නිසාම මාගේ ගමන් වේගය සැලකිය යුතු ලෙස අඩාල වූ නිසාම බිම වූ ගඩොල් ගොඩ මතට ඇද වැටීමේදී වාසනවකට මෙන් බිඳී ගියේ කොඳු ඇට තුනක් පමණි.

අවසන් වශයෙන්, මා අධික වේදනාවෙන් පෙලෙමින් , සෙලවිය නොහැකිව, ගඩොල් ගොඩ මත වැතිර, මට තට්‍ටු හයකට ඉහලින් පුලියේ එල්ලෙමින් තිබූ හිස් බැරලය දෙස බලා සිටිද්දී මා මෙතෙක් වැරෙන් අල්ලාගෙන සිටි කඹය අතහැරුනේ හදිසියේම මගේ එලැඹ සිහියද නිවැරදි කල්පනාවද මා හැර ගිය නිසා බව ඔබ වෙත වාර්තා කරන්නේ කණගා‍ටුවෙනි.



 Originally published @ මට හිතෙන හැටි.