15. බල්ලා කාපු මගෙ කාරෙක

සෙනසුරාදා කියන්නෙ සතියක් ආසාවෙන් බලා ඉඳලා එලඹෙන දවසක්නෙ. හැබැයි නිවාඩු කිව්වට, සති අන්තයට තමයි වැඩ වැඩි.  ඉදල අරන් සතියක් තිස්සෙ මිදුලෙ එකතුවෙච්ච කොල අතුගාන එක, මගෙ හිතට ඇතිකලේ සැහැල්ලුවක්. හරියට භාවනාවක් වගෙ.

මේ කතාව ඉංග්‍රීසියෙන් කියවන්න මෙතනින්.

DOG ATE IT @ HeyDude

ඒ දවස් වල තිබ්බ අපේ පුංචි රතු  කාර් එකට හරි හැටි ගරාජයක් තිබ්බෙ නැත්තෙ,  ඒක කුලී ගෙදරක් වෙච්ච නිසා. නමුත් අව්වෙන් වැස්සෙන් වාහනේ බේර ගන්න, නවපු ගැල්වනයිස් බට වලිනුයි, අර ඉරි ඉරි  ටෙන්ට් රෙද්දකිනුයි මමම හදාගත්ත ගරාජ් එකේ වහල උඩ, අඹ කොළ වගේම වැහි වතුරත් තරමක් ‍රැඳුනා, බොක්ක ගැහිලා. මිදුල අතුගාන්න කලින් වහලෙට අතින් උඩු අතට තට්‍ටු කරලා, අඹකොළ ටික බිම දාන එක මම නොවරදවාම කලා.


කාරෙක වටේට තිබ්බ අඹකොල අතුගාන කොටයි මම දැක්කෙ, ඉස්සරහ බම්පර් එක යටින් එල්ලෙන වයර් කෑලි දෙක. ඉදල බිම දාලා ලංවෙලා බැලුවම මට තේරුනා මේක සිග්නල් ලයිට් එකත් එක්කම එකට බම්පර් එකේ හයි කරලා තිබ්බ පාක් ලයිට් එකට එන වයර් එකක් බව. කාරෙක අන්තිමට ගුරු පාරේ වැස්සෙ පදවගෙන ආපු නිසා, වයර් එකේ ප්ලාස්ටික් ආවරණය මඩ පාටට තිබ්බත්, එලියට මතුවෙලා තිබ්බ තඹපාටින් දිලිසුන කම්බි පොටවල් මට කිව්වෙ මේක කඩාකප්පල්කාරී ක්‍රියාවක් බවයි. ඒ කියන්නෙ, මේක වෙලා තියෙන්නෙ මෙතන වාහනේ නැවැත්තුවට පස්සෙයි. 

කලබල වෙන්න දෙයක් නෑ. මම  කඩාකප්පල්කාරියා කවුද කියලා එවෙලෙම සැක කරපු නිසා, කාරෙක යටට එබිලා බැලුවා. ඔය ඉන්නෙ කඩාකප්පල්කාරියා, සුපුරුදු බලු සිහිනයක් දැක දැක, කම්මැලි කමට තවමත් නිදාගෙන!

අපේ බලු පැටියගෙ තිබ්බ, මේ හැමදේම හපලා ‍රැල් කරන පුරුද්ද නිසා, අපි සෙරෙප්පු සපත්තු පවා දොරෙන් ඇතුලෙයි තිබ්බෙ. මේකා කොහෝම හරි මේ පාක්ලයිට් එකෙන් තරමක් පාතට එල්ලෙන වයර් එක දැකලා, ඒක කාලා වෙන් වෙන්නම. මම කාරෙකේ  ලාච්චුව ඇරලා, හදිසියකට ගන්න ඒකෙ කවදත් තියාගෙන හිටපු කලු පීවීසී ටේප් රෝල අරන් ආවා. වයර් කෑලි දෙක එකට අඹරලා ගැටගහලා,  ටේප් එක ඔතලා වැඩේ සම්පූර්ණ කලා. ඔය තියෙන්නෙ අලුතෙන් ගත්තා වගේ . ටේප් එක ආපහු ලාච්චුවට දාපු මම, ඒක අමතක කරලා ඉදල අතට ගත්තා.

ඒ දවස් වල තමයි, ලිබර්ටි එකේ මුල් වරට ජුරාසික් පාක් පෙන්නුවෙ. අපේ ගෙදර තුන්දෙනාම හරිම කැමැත්තෙන් බලන්න හිතාහිටිය මේ චිත්‍රපටිය බලන්න අපි, මගෙ අම්මවත් එකතු කරගත්තෙ, ඇයත් ඔය වගෙ අමුතු කතාවලින් සෑහෙන වින්දනයක් ලබපු නිසා. අර සිද්දියෙන් සති ගනනාවකට පස්සෙ,  අපි හතරදෙනාම හවස 3.15වේ දර්ශණය නරඹන්න කොළඹ ගියා.

"කොහොමද ආච්චියෙ ‍ෆිල්ම් එක? ඔයා ආසද?"
චිත්‍රපටිය අවසන් වෙලා සිනමා රථගාලෙ නවත්වලා තිබ්බ කාරෙකට නගින ගමන්, අපේ දුව ආච්චිගෙන් ඇහුවා.

"නියමයි පුතු. හරි ෂෝක්!" අම්මා කියනවා මම අහගෙන.

ඉතින් අපි ආපහු ගෙදර එන්න පිටත් වුනේ ඩයිනසෝරයන් ගැන කතා කර කර. විහාරමහාදේවි උද්‍යානය පහු කරනකොටයි අපි දැක්කෙ, එදා එහි තිබුන විසිතුරු මල් පැල ප්‍රදර්ශණය සහ අලෙවි සැල්. සාමාන්‍යයෙන්, අපි විසිතුරු පැල සේල් වලට ඇදිලා ගියේ නිකම්මයි. වහාම වාහනේ රථගාලට රිංගවපු අපි ගියා ප්‍රදර්ශනේ බලන්න. පැයකට හමාරකට පස්සෙ, අපි ආපහු ප්‍රදර්ශන භූමියෙන් එලියට ආවෙ, රුපියල් දෙතුන් දාහක් සැහැල්ලු කරගෙන, නමුත් තවත් කැලෑවක් වන් විසිතුරු පැල රාශියක් වාහනේ පටවාගෙන.

ගෙදර යන්න බියගම පාර මම ‍තෝරාගත්තෙ, ඒ වෙලාවෙ හැටියට ඒ පාර  බත්තරමුල්ල පාරට හෝ නුවර පාරට වැඩිය තදබදයෙන් අඩු නිසා. අපි කැළණිය පහු කරනකොටත්, විදුලි පහන් නොදල්වා යන්න තරම් එලියක් ඉතිරි වෙලා තිබුනා. නමුත් මානෙල්වත්ත රජමහා විහාරෙ පහුවෙනකොට මම විදුලි පහන් දැල්වුවා. ඒ වෙනකොට අපි අර වංගුවත් එක්කම තිබුන, දැඩි බෑවුමක් ඇති පල්ලම බහිමිනුයි හිටියේ.  එක් වරම කාරය කලු දුමින් පිරුනා.

"හයියෝ අර යකාගෙ  ට්‍රක් එක! මාර දුමක්නෙ!" මම කිව්වෙ එවෙලෙ අධික බරක් පටවාගෙන, කලු දුම් වලාවක් පිටකරමින් කන්ද නගිමින් හිටි ට්‍රක් රථය ගැන.

තවත් මීටර් සීයක් හමාරක් ගියත් දුමේ වැඩිවීමක් මිස අඩුවක් නොපෙනුන නිසා, මට දැනුනා අනතුරක සේයාවක්. මම වහාම කාරය අයින් කරලා නැවැත්තුවා.

කාරය නැවතුන ගමන්ම මම දැක්කෙ බොනට්‍ටුව අස්සෙන් එලියට ගලාගෙන ආපු කලු දුම වලාව. මම වාහනෙන් එලියට පැන්නෙ බොනට්‍ටුවෙ අගුල ඇරෙන ලීවරයත්  ඇදගෙන. වහාම බොනට්‍ටුව එසවූ මතුවූ ප්ලාස්ටික් පිලිස්සෙන ගඳටයි දුම් වලාවටයි මාව පස්සට විසිවුනා. ගිණි ජාලාවක් බැටරිය අවටින් මතුවෙමින් තිබුනා.

"බහින්න, බහින්න කාරෙකෙන් ඔක්කොමලා!" මම කෑ ගැහුවා.

දෙපාරක් කියන්න අවශ්‍ය වුනේ නෑ.


මම ආපහු දුවලා කාරයෙ තිබ්බ රෙදි කඩමල්ලක් ගෙනත් ගිණි දලුවලට පහර දුන්නා. මුලින්ම මම පහරදී නිවා දැමූ ගිණිදලු නැවත නැවතත් ඇවිලෙන්නට වුනත්, දීපාත් මාත් එක්ව දීපු  එකව කල ඒකාබද්ධ ප්‍රහාරය හමුවේ ගින්න පරාජය  වුනා. බොනට්‍ටුවේ සමහර තැන්වලා පින්තාරුව පිලිස්සී බුබුලු නැගී ඇති බව මම දැක්කෙ පසුවයි.

ගින්න සමග කල සටනින් ජයගත් අපට දැන් අවශ්‍ය  වුනේ හැකි ඉක්මනින් ගෙදර යන්නයි. මම ඉග්නිෂන් ස්විචය කරකවා බැලුවා. අච්චර දෙයක් වෙලාත් දෙවියන්ගෙ පිහිටෙන් එන්ජිම වහාම පණගැන්වුනේ අපේ හිත් වලට පුදුමාකාර සහනයක් ගෙන දෙමින්. නමුත් ඒ සහනය වැඩි වෙලා නොතිබුනේ, විදුලි පහන් දැල්වූ වහාම, නැවතත් වයර් හානසයේ තැන් තැන් වලින් දුම් මතුවෙන්න ගත්ත නිසා. මම වහාම ස්විචය නිවා එන්ජිම ක්‍රියා විරහිත කර, මතුවෙමින් තිබූ ගිණිදලු වලට පහර දී නිවා දැම්මා.

"කළබල වෙන්න හොඳ නෑ. ඔලුව අවුල් කරගන්න එපා. කරදරයක් වුනාම ක්‍රියාකරන හැටියට තමයි ඒ මනුස්සයගෙ ගති ස්වභාවය තේරුම්ගන්න පුලුවන්. සංසුන් වෙයං හෙන්රි," මම මටම කියාගත්තා.
 
මම හිතන්න ගත්තා. සරළව මුළසිට  හරියටම  ඉංග්‍රීසි පන්තියක දැන්වීමක් වගෙ.

මෙතන මෙකැනිකල් ෆෝල්ට් එකක් නෑ. තියෙනවා නම්, එන්ජිම ස්ටාට් වෙන්නෙ නෑ. මේක ඉලෙක්ට්‍රිකල් ෆෝල්ට් එකක්. ඇත්තටම ෂෝට් සර්කිට් එකක්.

මම ගින්න ඇතිවුන තැන් පරීක්ෂා කරලා බැලුවා. සමහර වයර් වල ප්ලාස්ටික් ආවරණය උණුවෙලා තඹ කම්බි පොටවල් මතුවෙලා එකට ඇලිලා තිබුනේ, කොයි කොයි වයර, මොන පාටට තිබුන, කොහේ ඉඳලා ආපු ඒවාද කියලාවත් හොයාගන්න බැරි විදියට. ඒ මදිවට කලුවර!
වැල නොකැඩී ඇදී යන වාහන වල එලියෙන් යමක් හරියට බලාගන්න අමාරුයි. හොඳ වෙලාවට, කවුරු මොනවා කිව්වත් අම්මා ගමනක් යනකොට අරන් යන විට එයාගෙ එයාගෙ අත් බෑග් එකේ දාගෙන යන විදුලි පන්දම, මේ වෙලාවෙ පිහිටට ආවා.

විදුලි පන්දම් එළියෙන් මට පුලුවන් වුනා වෙලා තිබ්බ හානිය වඩා හොඳට බලාගන්න. ඊට පස්සෙ මම පටන් ගත්තා ක්‍රමානුකූල  පරීක්ෂාවක්. Systematic search with checklist.

මුලින්ම මම සියලුම ස්විච නිවා දැම්මා. සහායක නියමු දීපා උකුසු ඇස් එන්ජිම මත රඳවා ඉඳිද්දී චෙක් ලිස්ට් එක ආරම්භ වුනා.

පළමුව මම එන්ජිම පණ ගැන්නුවා.  එන්ජිම හොඳින් දුවනවා, දුමක් නෑ.

දෙවනුව වයිපර් - දුමක් නෑ.

මම බ්‍රේක් පෙඩලය පෑගුවා  - දුමක් නෑ සහායක නියමු දීපා නිවේදනය කලා.

ඊ ලඟට ප්‍රධාන විදුලි පහන් දැල්වුවා.  හෝව්, හෝව්!! මෙන්න දුම් දානවෝ!!

මම වහාම විදුලි පහන් සහ එන්ජිම නිවා දැමුවා.

හොඳ වෙලවට, ඒ වෙලේත් ඇරලා තිබුන හාඩ්වෙයාර් බඩු කඩයෙන්, මම වැඩි පුර පීවීසී ටේප් දෙක තුනක් ගත්තා. දීපා විදුලි පන්දම දල්වාගෙන ඉඳිද්දී මම අර උණු වෙලා එකට ඇලිලා තිබ්බ ‍රැහැන් ගලවලා පුලුවන් හැටියට  ටේප් කලා. වැඩි හොඳට විදුලි පහන් වලට යන සම්බන්ධ ‍ෆියුස් එකත් ගැලෙව්වා. ඇත්තෙන්ම ඒකත් උණු වෙලා නමුත් කවදා හරි දාපු වැරදි අගයක් තියෙන ෆියුස් එකක් නිසා වෙන්න ඕනෙ මෙහෙම වුනේ, මට නිකමට හිතුනා. ටික වෙලාවකින්, මේ වගේ අවස්ථාවක කල හැකි හැම දේම කර ඇති  බව සහතික වුනාට පස්සෙ, අපි ඊලඟ දුශ්කර කාර්යයට සූදානම් වුනා. මේ වනකොට ගිනි ගැනීමේ අවදානමක් නැතුව වාහනේ ආපදා පහන් (hazard lights) පාවිච්චි කරන්න හැකි බව මම හොයාගෙන තිබුනේ.

ඊන් පස්සෙ හැමදෙනාම වාහනයට ගොඩවුනාම, මම එන්ජිම පණගන්වලා ආපදා පහන් දල්වාගෙන ගෙදරට යන්න තියෙන අති දුෂ්කර ගමන ආරම්භ කලා. දීපා මුලින්ම විදුලිපන්දම වාහනයේ ඉදිරිපස වීදුරුව තුලින්ම පාරට ඇල්ලුවත්, අත එලියට දමා විදුලි පන්දම පිටතින් අල්ලන එක වඩා සාර්ථක බව ටික, වේලාවකින් අපි තේරුම් ගත්තා.

රෑක, බැටරි දෙකේ විදුලි පන්දම් එලියකින් කාර් එකක් පදවන එක හිතපු තරම් ලේසි වුනේ නෑ. විශේෂයෙන්ම අපි ඉදිරියටත්, පසුපසිනුත් ආ අනිත් ආත්මාර්ථකාමී රියැදුරන් කිසිම අනුකම්පාවක් නොදක්වන විට. පසු පසින් ආ උන් කන් බිහිරිවන්නට නලා හැඬවූවා මදිවාට, හෙඩ් බීම් දල්වමින් මාව අන්ධ කලා. ඉදිරියෙන් ආ උන් හෙඩ් බීම් පාවිච්චි කලේ මාව හොඳින් දැකගැනීමටත්, මේ කලුවරේ විදුලි පන්දමකින් රිය පදවන මා කරන්නේ කුමක්දැයි තේරුම් ගැනීමට බැරිව බවත් මට තේරුනා.

මට වැඩියෙන්ම වද දුන්නේ බස් රියැදුරෝ. මේ හැම දෙයින්ම වුනේ මගේ අර්බුදය උග්‍ර වීම පමණයි.  නමුත් අර කාලකන්නි ‍රැලට වඩා වෙනස්, එක් මහත්මා රියැදුරෙක් මට ඉස්සර කර, මට ඔහු පසු පසින් ධාවනය කල හැකි සේ හිමින් රිය පදවමින් මට මග පෙන්වීම, මට ඉමහත් අස්වැසිල්ලක් වුනා.

බියගම ෆොන්ටෙරා සමගම අසලදී මම විදුලි කාර්මිකයෙකු සොයා ගැනීමට රිය නතර කලා. ඇත්තෙන්ම ඒ වෙලාවෙ වාහන විදුලි කාර්මිකයන් කිසිවෙක් හිටියේ නෑ. නමුත් එක් නිර්මාණශීලී රේඩියෝ, රූපවාහිණී ඉලෙක්ට්‍රොනික් අලුත්වැඩියා ශිල්පියෙක්, මට පිහිට වෙන්න කැමති වුනා.


ඔහු අර මා කල ආකාරයටම, කොනක සිට විදුලි පරිපථ පරීක්ෂා කලා. ඔහුට අවශය උපකරණ සහ ආලෝකයත් තිබූ නිසා වඩාත් කාර්යක්ෂමව කාර්‍යය කරන්නට හැකි වුනා.  අන්තිමේදී ඔහු වරද සොයා ගත්තා. ඒ තමයි මම එදා උදේ පුරුද්දා ගැට ගැසූ පාක් ලයිට් වයරය.

"ඇයි අයියෙ මේක ගැට ගැහුවෙ?"  ඔහු ඇහුවේ කුතුහලයෙන්.

"ඕක බල්ල කෑවනෙ මල්ලි. මම ඉතින් ගැට ගහලා ටේප් කලා."

"පිස්සු හැදෙන සඳ අයියෙ. මේ ප්ලස් මයිනස් වයර් දෙකනෙ අයියා එකට ගැට ගහලා තියෙන්නෙ."

"හප්පට සිරි යකෝ, මම හිතුවෙ ඕක එකම වයර් එක කියලනෙ. ඇත්තෙනම මම වයර් එකේ පාටෙ වෙනසක් දැක්කෙ නෑ මොකද මඩ ගෑවිලා තිබ්බ නිසා!"

ඔහු බම්පරය අස්සට අත දමා තවත් වයර් කොට දෙකක් එලියට ඇද පෙන්නුවා.

"මේ බලන්න අයියෙ. ඇති ඔයින් ගියා!"

"හරි මල්ලි. මම ඔය වයර් දෙක එකට ඇමුණුවට පස්සෙත් කී පාරක් මේ කාර් එකේ ගියාද? ඇයි මේක මේ අදම වුනේ?"

ප්‍රශ්ණෙ අහනවත් එක්කම මටම හේතුව පැහැදිළි වුනා.

"ඒ ගියේ ලයිට් දාන්න ඕනෙ වුනේ නැති ගිණි දවාලෙ නේද අයියෙ? "

බලං යනකොට මේක කාල බෝම්බයක්. මම කවදා හෝ කොහේදී හෝ ලයිට් දානකල් කල්යල් බලමින් සිටි අනතුරක්!

මේක අද නොවුනා නම්මීට වඩා නරක වෙලාවක වෙන්නත් ඉඩ තිබුනා. ඇත්තෙන්ම, මෙතන ඉඳලා ගෙදරට කිලෝමීටර් 10ක් නැතිනම් 15ක් ඇති. හිතලා බලමු, මේක දුර ගමනක් ගිය වෙලාවක, පාලු පලාතක,  රෑක වුනානම් ඇතිවෙන්න තිබුන තත්වය!

වයර් හානස් එක නොපෙනෙන තැන් වලින් හානි වෙලා විදුලි කාන්දුවක් වෙන්න තියෙන ඉඩ නිසා, ඔහු සැක කටයුතු පරිපථ විසන්ධි කලා. ඉන්පස්සෙ ඔහු බැටරියෙන් ප්‍රධාන ලාම්පුවලට වෙනම ‍රැහැනක් ඇද්දා. ඒ එක්කම ඔහු මට පෙන්නුවා, කාරෙකේ එන්ජිම දුවද්දි බැටරි වයරය ගැලෙව්වාමත්, එන්ජිම ඕල්ටනේටරයේ විදුලියෙන් හොඳින් දුවන බව. මම එතෙක් කල් හිතා හිටියෙ ඒ හැකියාව තියෙන්නෙ මැග්නෙටෝ වලින් දුවන මෝටර් සයිකල් එන්ජින් වලට විතරයි කියලා. පසුව ඔහු බැටරි වයරය සම්බන්ධ කලා. ඔහු මට කිව්වා ගෙදර ගිය ගමන් බැටරි වයරය ගලවලා දාන්න, ඒ වගේම උදේම වාහන විදුලි කාර්මිකයෙක් අල්ලාගෙන වැඩේ හරියට කරගන්න කියලා.

අන්තිමේදි, අපි නැවත ගමනාරම්භ කරන්න සුදුසු තත්වයක හිටියා.  අපි හැමෝම, අපිව ගලවාගත් මේ කාරුණික මිනිසාට මුව නොසෑහෙන සේ ස්තුති කරලා ඔහුගේ ගාස්තුවත් ගෙව්වා. නමුත් කිව යුතුම දේ තමයි, ඔහු අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජන අරගෙන අපිව මංකොල්ල කන්න උත්සාහ නොකල එක.  මා ඔහුට අත මොලවන්න හැදූ වැඩිපුර ගානවත් ඔහු පිළිගත්තෙ නෑ. අපි එන විට ඔහු ලෑස්ති වෙමින් හිටියෙ, ඔහුගෙ රේඩියෝ අලුත්වැඩියාපල වහලා ගෙදර යන්නයි. නමුත්, තමන්ගෙ ගමනත් නවත්තලා, තමන්ට අදාල නොවන මේ උදව්වත් කරපු, ඒ වගේම, තමන්ගෙ විෂය පථයෙන් බැහැර ක්ෂේත්‍ර ගැන පවා මනා අවබෝධයක් තියෙන මේ වගෙ මිනිස්සු රටකට වාසනාවක්!

ඉන් පසු කිවයුතු විශේෂයක් නැතුව අපි ගෙදර ආවා. මේ සියල්ලටම වග කිවයුතු අපේ හුරතල් බලු පෝතකයා, තමන් කල හානිය ගැන කිසිම අවබෝධයකින් තොරව, වෙනදා වගේම වලිගය වනමින් අප පිළිගන්නට පෙරමග බලා සිටිනු කාරයේ විදුලි පහන් එලියෙන් අප දු‍ටුවා.

පසු වදන:

මේ කතාවෙන් ඔබට ගත හැකි යමක් තියෙනවද? මම පසුව කල්පනා කලා.

• කිසිවිට නොසැලකිල්ලෙන් වයර් පුරුද්දන්න එපා. මම තව ටික ඔලුව ඇතුලට දාලා බැලුවා නම් මට අර ඉ‍තුරු වයර් කොට දෙකත් අහුවෙනවා.
• විදුලි පන්දමක් වාහනයක තිබිය යුතුම අංගයක්,
• පීවීසී ටේප් අර ආවුද පෙට්ටියෙ තිබිය යුතුම තවත් දේවල් වලින් එකක්.
• කුඩා ගිණි නිවනයක වටිනාකම කියලා නිම කරන්න බෑ.
• වැඩිපුර ‍ෆියුස් වාහනේ තියාගන්න.
• බැටරි වයර් හදිසියකදී ලේසියෙන් ගලවන්න හැකි බටර්ෆ්ලයි නට් එකකින් සවි කරන්න
•  මම නම් දුර ගමන් යනකොට ස්පෙයා වීල් දෙකක් අරන් යනවා. හිතලා බලන්න රෑ දොළහට ගෙදරින් කිලෝමීටර් තුන්සීයක් ඈතදි තියෙන එකම ස්පෙයා වීල් එක දාගත්තට පස්සෙ තව ටයර් එකක් ගියොත් ඇතිවෙන තත්වෙ.
• මේ ඔක්කොටම වඩා, අර්බුදයකදී කලබල නොවී කටයුතු කිරීම වැදගත්.
• අමාරුවේ වැටිලා ඉන්න කෙනෙකුව තවත් අමාරුවේ නොදා ඔහුට කරන්න පුලුවන් සුලු හෝ උදව්වක් කරන එක හරිම උතුම් වැඩක්. මට අවුරුදු ගණනාවක් ගිහිල්ලත් ඒ සිද්ධි අද වගේ මතක හැටි බලන්න
•  ඒ වගෙම පාඨක ඔබ යෝජනා කරපු මේ දේවල්:
   ජම්පර් කේබල් එකක්. (ඉන්දික)
   ටෝ රෝප්/කේබල් එකක්. (ඉන්දික)

මේ කතාවේ ඉංග්‍රීසි මුල් ලිපිය මෙතනින්
DOG ATE IT @ HeyDude