60. මෙම්බර්ස්ලට විතරද අයියා රෙ#@ බර හැදෙන්නෙ?

මේක ජෙනියා කිව්ව කතාවක් කිව්වට වැඩක් නෑ මොකද කොමෙන්ට් දාන බුවාලා අනිවා කියන්නෙ ඕක මට වෙච්ච වැඩක් කියලනෙ. 'අනික, උඹ කොහොමද ඔච්චර විස්තර දන්නෙ, ඕක උනේ උඹට නෙවෙයි නම්' කියලා කියන්න කී දෙනෙක් කටවල් මැදගෙන බලාගෙන ඇත්ද?
කමක් නෑ ඕනෙ එකක්.

මෙන්න කතාව.

කට්ටිය ෂොපිං පාරක් දාලා, ‍තෝසෙ කඩයකුත් වන්දනාමාන කරගෙන, කො‍ටුව හරහා ඇවිදගෙන යනවා. මේ ‍තෝසෙ වලත් තියෙනවනෙ ආවේනික ගති ලක්ෂණ. තිබහ වෙන එකේ ඉවරයක් නෑ. වතුර බොන්න බොන්න පිපිලා එනවා. ඉතින් අන්තිම කෝක් බෝතලේ අන්තිම උගුරත් කටට හලාගෙන, වටේ යන කැහි කූරකින් දුම් උගුරකුත් ඇදපු ටින්ටිනාට තේරුනා බඩ දැන් ටික වෙලාවක ඉඳලා අමුතු විදියට ගුරු ගුරු ගාන බව. තවත් සෑහෙන වෙලා ඇවිදිනකොට තත්වෙ එන්න එන්නම භයානක වෙන බව තේරුන ටින්ටිනා, බැරිම තැන මේක අනිත් උන්ටත් කිව්වා.

දැන් කවුරුත් බැලුවේ ටොයිලට් එකක් හොයාගන්නෙ කොහොමද කියලා. මිලර්ස් එක ඉස්සරහ පොලොව යට තියෙන එකට නම් කලිසමේ බඩු ගියත් යන්න බැහැ කියලා ටින්ටින් අවධාරණය කලා. දැන් කට්ටියම ටින්ටිනාට බොගක් දාන්න තැනක් හොය හොය ඇවිදිනවා. ටින්ටින් දැන් ඇවිදින්නෙ ඇදේට ඇදේට. කකුල් දෙක බයිසිකල් ස්ටැන්ඩ් එකක් වගෙ උඩින් ලං වෙලා, යටට යන්න ඈත්වෙලා!
ජෙනියා කියනවා,  “මචං, මම නං ඔයවගෙ වෙලාවට කරන්නෙ අත මිට මොලවලා පු*# හොඳවයින් පාරක් දෙන එක. කොරලා බලපං. බෙ$# බය වෙනව ටික වෙලාවකට.”
ජෙනියා කිව්වෙ ෆුල් සිරාවට. මාත් පස්සෙ ඕක අත් හදා බලල තියෙනව. (Copyright © Jeniya’s Theory Of Stunning, Intimidating And Temporary Forced Retreating of Shit/බොගක් ෆුල් හොල්මං කිරීමේ, බිය වැද්දීමේ හා තාවකාලිකව බලෙන්  පසු  බැස්සවීමේ ජෙනියාගේ න්‍යාය.). අනේ, විශ්වාස කරපල්ල ටින්ටිනා අත මිට මොලවලා තමන්ගෙ පශ්චාත් භාගයට දුන්න පාරක් කොර වෙන්න.

“මචෝ ඕනෙවට වඩා හයියෙන් ගහන්න එපා. බෙ*ටෙ ඔලුව තැලෙයි.”

“ඔලුව තැලෙන්න තමයි ඩෝ ඕනෙ. එතකොට ප්ලග් එක ගැහුව වගෙ ටිකක් වෙලා අල්ලන් ඉඳී!”

“ඒ වැඩේ හරියන්නෙ නෑ, දැනටම දිව දාල නම් තියෙන්නෙ. ටින්ටිනෝ දිව දාල වගෙද දැනෙන්නෙ?”

ප්‍රබුද්ධ අදහස් ගොන්නයි.

“මෙහාට දිය ඔය සිගරට් එක,” එකෙක් ටින්ටිනාගෙ සිගරට් එක උදුරගන්න ගමන් කියනවා. "යකෝ සිගරට් බොන්න එපා බොගක් ටයිට් වෙලා තියෙන වෙලාවට, පු# ‍රැවටෙනවා.”

දැන් ටින්ටිනාගෙ තත්වය එන්න  එන්නම භයංකාර වේගනයි එන්නෙ. මූට දාඩිය දාලා. කොන්ඩෙ එකට ඇලිලා, තොල කට වේලිලා, මූණ  සුදුමැලි වෙලා.

“Desperate measures for desperate times” කිව්වලු.
ඔන්න එතකොටම ජෙනියට මතක් වුනා මූ කාලයක් ජුඩෝ ක්ලාස් ගිය අකුරු හතරෙ බිල්ඩිම!!

“හුරේ , ආබාදයක් නෑ. උඹ බයවෙන්න එපා ටින්ටින්. වරෙල්ල යන්න අකුරු හතරෙ බිල්ඩිමට. ඒකෙ තියෙනව නියම ටොයිලට්. මං දන්න සෙක්කොත් ඉන්නවා.”

කට්ටියම ඕවර් ඩ්‍රයිව් එකට දාල විද්දා අකුරු හතරෙ බිල්ඩිමට. ඔන්න ඉන්නවා ඉස්සරහම මේසයක් තියාගෙන සිකියුරිටි අයියලා දෙන්නෙක්ම. කට්ටිය බෑගුත් එල්ලගෙන දඩි බිඩි ගාලා ඇතුලට යන්න යනවා දැක්ක ගමන් එක සිකියුරිටි පොරක් ආචාර කලා.

“ඒයි මල්ලිලා, කොහෙද යන්නෙ ගෙදර  යනවා වගේ?”

ජෙනියා දන්න සෙක්කා නම් නෑ වගේ. කොහොමත් මූ දක්ෂයි සම්බන්ධීකරණ කටයුතු වලට.

“අයියෙ මේකයි. ටොයිලට් එකට යන්නයි බැලුවෙ.”

එතකොට එතන හිටපු වයසින් වැඩි, සීනියර් සිකියුරිටි බුවා  කියවන්න ගත්තා. “මේක පබ්ලික් ටොයිලට් එකක් නෙවෙයි. පාරෙ යන හැමෝටම මේකට යන්න බෑ. මහත්තුරු අපිටයි බනින්නෙ”

දැන් ටින් ටිනා අධි වේගයෙන් ලොබියේ එහෙට ඇවිදිනවා මෙහෙට ඇවිදිනවා වයින් කරපු සෙල්ලම් බඩුවක් වාගෙ.

“හරි අයියෙ අපි ඔක්කොටම යන්න ඕනෙ නෑ. අපේ අර යාලුවට විතරක් පොඩ්ඩක් ගිහිල්ල එන්න දෙන්නකො, පව්නේ!”

දැන් තරුණ සෙක්කා කිව්ව, "මල්ලි මට තේරෙනවා, නමුත් මේ ටොයිලට්ස් මෙම්බර්ස්ලට විතරයි. ඒකයි ප්‍රශ්නෙ.”

එතකොටම ටින්ටිනා බ්‍රාස් ගාල ගැහුවා බ්‍රේක්.
“මොනාද අයියා”, ටින්ටිනාගෙ උච්ච, ඇඬි බර, කටහඬ වෙවුලුවා. “මෙම්බර්ස්ලට විතරද අයියා රෙ#@ බර හැදෙන්නෙ?”

කාටවත් හිනා ගියෙ නෑ.සෙක්කගෙ ගල් හිත උණු වුනා.

“ම්හ්, මල්ලි එහෙනම් ටක් ගාල ගිහිල්ල එන්න. අනිත් අය මෙතන ඉන්න..”

ටින්ටිනා එකතැන පික් අප් කරලා ටොයිලට් දිහාට අතුරුදහන් වුනේ පත්තු කරපු අහස් කූරක් වගෙ. විශ්වාස කරනවා නම් විශ්වාස කරන්න ඔය ඔක්කොම කලබලේ අස්සෙ  මූ ලයිටර් එකකුයි සිගරට් එකකුයිත් ලෑස්ති කරගෙන ඉඳලාලුනෙ ඔය වැඩේ නියමෙට කරන්න.

 ෴ *DISCLAIMER* ෴

 මේ කතාවට හෙන්රිබ්ලොග්වෝකර් ද ඩූඩ් ගේ කිසිම සම්බන්දයක් නොමැති බව ලෝකවාසී ජහමනයාට ගෞරව බහුමානයෙන් යුක්තව ප්‍රකාශ කර සිටිමි.

මෙය මට හිතෙන හැටි බ්ලොග් අඩවියේ මුලින් පළවූ ඇබැද්දියකි. (මට නෙවෙයි බං!) කියවා ඇත්තෝ කමත්වා!