125.හො‍ටු! SNOT

වාරණයෙන් තොර සිතුවිලි.

'පට්ට කම්මැලියි' කියන එකේ 'පට්ට' කෑල්ල ලියනකොට මට තේරෙනවා ලොකු, රවුම්,  දොඹ ඇස් ගෙඩි දෙකක් මා දිහාට එල්ල වෙලා තියෙන බව. ඒ ඇස් දෙක අයිති ස්ටැලක්ටයිට්ට.  මම 'කම්මැලියි'  කියලා ලියනකොට ඒ ඇස් මම ලියනදේ කියවන්න උත්සාහ කරනවා උඩුබැලි අතට.

124. කළකිරීම

උපේක්ෂා ලියලා තිබුණ මිතුරු තොමෝ කතාව කියෙව්වාම මට හිතුනා කාලෙක ඉඳ ලියන්න හිතාගෙන හිටපු නමුත් මේ දවස් වල ගහලා තියෙන කම්මැලි කම නිසාම ඔහේ නිකම්ම තියෙන බ්ලොග් ක‍ටුවේ මළකඩ කැඩෙන්නත් එක්කම මේක  කියලම දානවා කියලා.

මම හිතන්නේ මට එතකොට අවුරුදු දොළහක් නැත්නම් පහළොවක් ඇති. බණ්ඩාරෙ වැඩ කලේ අපේ ගේ ලඟ හන්දියේ තිබුණු කඩේක.  ඇත්තෙන්ම ඒක නියම නමද අනවර්ථ නමක්ද කියන්න මම දන්නේ නෑ.  (අදාල පුද්ගලයාට අපහසුවක් නොවෙන්නෙ මම ඒ අනවර්ථ නම වෙනුවට ඒකට සමාන අනවර්ථ නමක් මෙතනදි යොදලා තියෙන්නේ.)

123. මාරක අවිය / Lamb to the Slaughter

මේ කතාවේ අන්තර්ගතය අනුව, කවුරුත් ආදරය කරන බව පෙනෙන ඇන්ඩි ග්‍රි‍ෆිත්ස් පරිවර්තනය කරන්න මම යොදාගන්න සැහැල්ලු, උද්‍යෝගිමත්, නූතන භාෂාව යොදාගන්න බෑ.  කොහොම හරි මේ කතාව මට අමතක කරන්න බැරි වර්ගයේ කතාවක්. මම ලැබූ රසය ඔබ සමග බෙදාගන්නයි මේ උත්සාහය. නමුත් මේ කතාව ඔබ කලින් කියවලා තියෙනවානම් කරන්න දෙයක් නෑ.

මීට කලින් මම මේ හා සමාන බස් වහරකින් පරිවර්තනය කල කතා කීපයක් මේ.

ක්ලීන් ස්වීප් ඉග්නේෂස්

රියට අත ඇල්ලූ මගියා.

◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙ ◙

 මාරක අවිය / Lamb to the Slaughter

ජනෙල් තිර රෙදි වසා,  මේස විදුලි පහන් දෙකක්ද දල්වා තිබුනු නිසාදෝ කාමරයේ පැවතියේ උණුසුමකි.  ඇය හිඳ උන් අසුනට පසු පසින් වූ කැබිනට්‍ටුව මත වීදුරු දෙකක් සහ මත්පැන් බෝතල කිහිපයක් විය. මේරි මැලනි පෙරමග බලමින් සිටියේ ඇගේ පෙම්බර සැමියා ‍රැකියාව නිමවා නිවසට පැමිණෙන තෙක්ය.

ඈ වරින්වර ඔරලෝසුව දෙස නෙත් හෙලුවේ නොඉවසිල්ල නිසා නොවේ. හුදෙක් පසුවන හැම මිනිත්තුවම ඔහු ගෙදර පැමිණෙන මොහොතට ලං වන බව සිතා සතු‍ටු වීමටය.  ඇය මැහුමට  හිස නැඹුරු කරගත්තේ සිතාගත් නොහැකි සැහැල්ලු සාමකාමී බවකිනි. සය මසක් සපිරි ඇගේ දරුගැබ නිසාමදෝ  මෑතකදී පටන් ඇගේ පෙනුම වඩා තැන්පත් විය.  ඇගේ මුව සහ දෑස් වඩාත් පිරිපුන්ව පෙණුනි.

122. ඉතිං මොකක්ද ඒකෙ ඇති වැ‍රැද්ද?

ගමයා තමයි කොට අදින ඉස්කෝලෙ අංශ ප්‍රධානාචාර්ය. ඉතින් ඉස්කෝලෙ ඇරෙන වෙලාවට එලියට බැහැලා ළමයි යනවා බලා ඉන්න එකත් ගමයගේ දෛනික රාජකාරියේ කොටසක්. ඒ වගේම, ඉස්කෝලෙ ඇරිලත් එක පාර ගෙදර යන්නෙ නැති එවුන් ඉන්නවනෙ. දවසක් දෙන්නෙක් එහෙම හැංගිලා ඉඳලා ඩෙස්ක් එකකට ගිණි තියලා තිබ්බා.

එදත් ගමයා හැමෝම ඇත්තටම ගිහිල්ලද කියලා බලන්න පඩි පෙල දිගේ උඩ තට්‍ටුවට නගිනකොට, මෙන්න ජෝඩුවක් පඩි පෙලේ ලෑන්ඩිං එකේ ඉඳගෙන මෙලෝ සිහියක් නැතුව සිප වැළඳ ගන්නවලු. ගමයත් ඉතිං දෙන්නාගෙ නම් ලියාගෙන, කිව්වලු පහුවදා එනකොට අම්මා හරි තාත්තා හරි එක්කයි ඉස්කෝලෙ එන්න ඕනෙ කියලා.

121. ට්‍රැ‍ෆික්!!!/Traffic!!!

යකෝඅපිහදිස්සියකටකොහෙහරියන්නපාරටබැස්සොත්පාරේවාහනමේ විදියටහිරවෙලාතියෙන්නේඇයිකියලාමමකල්පනාකරන්නේ...

කලකට පෙර Reader's Digest  සඟරාවක පළවූ,  සිතට තදින් කා වැදී තිබූ howcomeeverytimewearedrivingsomewhereinahurrythetrafficalwaysseemstobackuplikethis?
නිසාම සිතට පහල වූ සිතුවිල්ලකි.









Simulblogged @ මට හිතෙන හැටි for WordPress Lovers.

120. කුණු! -දෙවන කොටස/ Trash! Part 2

අපි ගිය පාර නතර කලේ මෙතන...

මම එක පිම්මට ඇ‍ඳෙන් පැනලා කාමරෙන් එලියට දුවනවා. මම හොඳ වෙලාවට ඇඳගෙන ඉන්නේ මගේ සුපර්මෑන් පිජාමාස්. මට මේක ඇඳන් ඉන්නකොට සුපිරි වේගයෙන් දුවන්න පුලුවන් බව අත්දැකීමෙන් දන්නවා.

 අමතක නම් ගිහින් කියවලා එන්න මෙතනින්.

ඊට පස්සේ...

පඩි පෙල දිගේ පහලට  එක පිම්මේ පනින මම කුස්සියේ දොර දිහාට දුවනවා නෙවෙයි විදිනවා.

කුණු බක්කිය ඩැහැ ගත්තාමයි මට තේරෙන්නේ ඒකේ බර. යකෝ රාත්තල් දාහක් විතර බරයිනේ මේක! හොඳ  වෙලාවට මේක රෝද තියෙන ජාතියෙ එකක්.

කුණු බක්කිය පස්සට ඇල කරගෙන පාරට දුවන මම දකින්නේ කුණු ලොරිය අපේ පාරේ කෙළවරේ තියෙන පල්ලමේ වංගුවෙන් හැරිලා නොපෙනී යන හිත් කම්පා කරවන දර්ශනය.

ආආහ්හ්හ්හ්හ්!
තාත්තා මාව මරයි!
අම්මා මාව මරයි!
(ඒ දෙන්නා ඊට කලින් මහාමාරියෙන් මලේ නැතිනම් ඒ.)

මේ කුණුබක්කිය කොහොම හරි ලොරියට පටවන්න වෙනවා.
මේකට තියෙන්නේ එකම එක ක්‍රමයයි.

119. කුණු! -පළමු කොටස/ Trash! Part 1

ආයෙම අඟහරුවාදා රෑ ඇවිත්.

අඟහරුවාදා රෑ කියන්නේ අන්තිම වැදගත් ‍‍රැයක්.

අන්තිම වැදගත් කිව්වේ වැලන්ටයින්ස් ඩේ  එක නිසා නෙවෙයි.

අඟහරුවාදා රාත්‍රිය තමයි කුණු රාත්‍රිය. Trash Night!

මොකක්ද මේ කුණු රාත්‍රියේ තියෙන වැදගත්කම?

අම්මයි තාත්තයි කියන විදියට, අපේ අහල පහල හැමෝගෙම නිරෝගීබව ගෙඩි පිටින්ම ‍රැඳිලා තියෙන්නේ මට අඟහරුවාදා රෑට අපේ කුණු බක්කිය පාර අයිනෙන් තියන්න මතක් වෙනවද නැද්ද කියන කාරණාව මතයි.

ඒක වෙන්නෙ මෙහෙමයි.

118.ප්ලාස්ටරේ - Band-Aid – Part 2

අපි නැවැත්තුවෙ මෙතනින්නෙ. ආආආආආආආආආආආආආ හූඌඌඌඌඌඌඋ $!$%##$%@ @#හයියයියූඌඌඌඌ!%&^%#!! !!!!*!!!!! Grrrrrrrrrrrrr
මතක නැතිනම් කියවලම එන්නකො මෙතන ඔබලා.


ඊට පස්සෙ..

හපොයි ඇති, ඇති, ඇති. හොඳටම ඇති.
මේකනෙ මම විඳලා තියෙන පට්ටම දරුණු වේදනාව.
පට්ටම දරුණු වේදනා පිළිබඳ ඉතිහාසයේත් පට්ටම දරුණු එක.
 
හයියෝ.
 
ඉතින් බලන්නකො, මම තාම ගලවලා තියෙන්නෙ චූටි කොටසයි.
තව ඒ වගෙ කොටස් හැට අටහමාරක් ඉතුරු වෙලා තියෙනවා ගලවන්න.
‘චිරිස්‘ ගාලා ඇදලා දාන එක නෙවෙයි විසඳුම.
 
හැබැයි ස්ලෝ මෝෂන් මෝඩ් එකත් නෙවෙයි.
 
මේක තියෙන්න ඇරලත් බෑ,
 
ගලවන්නත් බෑ.
 
ගලවනවද නැත්ද?
 
ඕකනෙ වැඩේ.
 
ඕකයි අවුල.
 
ඇත්තට ඒකමද අවුල?
 
ඇත්තටම අතින් ගලවලා දානවට වඩා හොඳ ක්‍රමයක් ඇත්තෙම නැත්ද?
ඇදලා දාන එක නම්, ෆූඌඌ… අයියෝ… වාතයක්.
වාතයක්?
 
වාතය.
 
වාතය නැති තැන.
 
රික්තය.
 
ආන්න උත්තරේ!
 
වැක්‍යූම් ක්ලීනරේ !

117. ප්ලාස්ටරේ / Band-Aid

ඔයාලා කවදාහරි ඇ‍ඟේ ප්ලාස්ටරයක් අලවගෙන ඉඳලා තියෙනවද, ප්ලාස්ටරේ ඉවරවෙන තැනයි, හම පටන් ගන්න තැනයි අඳුනාගන්න බැරුව යනකල්?

මම ඉඳලා තියෙනවා.
ම්ම්ම්… ඇත්තෙන්ම මේ දැනුත්!

අද වෙනකොට, මම මේ ප්ලාස්ටරේ ගහන් ඉඳලා තියෙනවා එක දිගටම මාසම හයක්!

කොහොමද වැඩේ?

බොරු කියන්නෙ මොකටද, ප්ලාස්ටරේයි, මමයි අතර දැන් අන්‍යෝන්‍ය බැඳීමක් ඇතිවෙලා. සංසාරගත බැඳීමක්!

ඕං මම කලා පොඩි ගණනය කිරීම් ටිකක්, මේක තවත් පැහැදිලි වෙන්න.
මම මේ ප්ලාස්ටරේ අලවං ඉඳලා තියෙනවා:

දවස් 182 1/2ක් . ඒ කියන්නෙ පැය 4380ක්. නැත්නම් විනාඩි 262,800ක්.
හෝ තප්පර 15,768,000ක්. තවත් නිවැරදිව කිව්වොත් …,
හ්ම්ම්, ඒකට නම් පු‍තෝ ටිකක් වෙලා යයි, මොකෝ ඕං කැල්කියුලේටරේටත් කෙල වුනා වගෙ, බින්දුවලට ඉඩ නැතුවද කොහෙද, මම තප්පරේකින් දාහෙන් පංගු බලන්න ගියාම!

116.හේයි ජූඩ් Hey Jude

දෙමව්පියො වගේම හුඟක් ගුරුවරුත් තමන් උගන්නපු ළමයි සමාජයේ උසස් තැන් වලට පත් වෙනවට ආසයි. නමුත් හැම තිස්සෙම ඒක එහෙම වෙන්නෙ නැහැනෙ. විශේෂයෙන්ම මම කොළඹදි වැඩ කරපු කොට අදින ඉස්කෝලෙ. ඒකට ඉස්කෝලෙ පිහිටපු පරිසරයත් බලපානවා මම හිතන්න. හැමෝම නැතිවුනත් ඒකට ආපු සමහර ළමයි, අපි කුඩු කාරයො, බෝම්බ කාරයො, පාතාලයො කියලා හඳුන්වන සමාජ ස්ථරයෙ ජීවත් වුනු 'වතු' වලින් ආපු ළමයි. මුළදිම මේ ඉස්කෝලෙ ගැන මගෙ තිබුන හැඟීම කෙසේ වෙතත්, අවුරුදු දහයක් මේකෙ උගන්නන කොට මම සහ මගෙ ආකල්පත් සෑහෙන්න වෙනස් වුනා. මේ ළමයිනුත් මාත් අතර ඇති වුනු බැඳීම, බොහෝ විට කොළඹ උසස් යයි සම්මත ඉස්කෝලවල වැඩ කරපු මගෙම සගයොයි ඒ අයගෙ ගෝලයොයි අතර ඇතිවෙච්ච බැඳීමට වඩා හුඟක් සමීපයි, අව්‍යාජයි.

115.අවංකපාකිං සහ වංකපාකිං පැරලල්පාකිං / Parallel Parking of Honest & Dishonest Parking./ With special Deනයිed Version and normal full cream version)

නයි ඉවත් කරන ලද විශේෂ මිශ්‍රණය (Deනයිed Version for නයි allergies)

කුරහංපිටියේ කඩමණ්ඩිය හරියේ ගුරුපාර පළල් කරලා. දෙපැත්තේ අගල් කපලා පොල්කොට  ඒ දඬු දාලා, ඒ උඩින් පස් දාලා - එක වැඩයි. පුරස්නෙකට තියෙන්නේ ඒත් කරත්තයක් ගාල් කරන්ට තැනක් නැති එක තමයි. දෙපැත්තම කඩවල් අයිතිකාරයෝ අයිති කරාගෙන. එහෙම නැතිනම් දැනටමත් කරත්තයක් ගාල් කරලා. මට යන්ට  ඕනේ කුරහංපිටියේ පිස්සු පීතර අප්පුගේ කඩේට. එතනින් මම වතාවක් කිඹුලා වෙල් උදළු තලයක් එක්කම ගජ මිත්තරයෙකුත් හොයා ගත්තා. අපි ගියේ අන්න ඒ මිත්තරය මුලිච්චි වෙන්ට, පොඩි වැඩකට.

114. ලේස් එකෙන් බේරුනා. Narrow Escapes Series.

මේ සිද්දිය වෙනකොට මට අවුරුදු හයක්, නැතිනම් හතක් ඇති. ඒ දවස්වල අපි හිටියේ බලංගොඩ. තාත්තයි, මායි තව කට්ටියක් එක්ක ගල් ඔය ව්‍යාපාරය බලන්න බස් එකක ට්‍රිප් එකක් ගිහින්, ආපහු එන ගමන්. අම්මයි, නංගියි නැතුව තාත්තයි, මායි විතරක් ගියේ ඇයි කියලා කියන්න මට හරියට මතක නෑ.

හැතැප්ම ගණනාවක්ම, තෙරක් නොපෙනෙන උක් යායවල් මැදින්, වැස්සේම බස් එක ගමන් කරනවා මට මතකයි.  එක තැනකදි අපි බස් එක නවත්තලා තේ බිව්වා.  අපිත් එක්ක ගිය කීප දෙනෙක් කම්බි වැටෙන් උක් වත්තට පැනලා උක් ගස් වලට වැඩේ දෙන්න මේ වෙලාව ප්‍රයෝජනේට ගත්තා. ඉස්සරහ තියෙන චෙක් පොයින්ට් එකේදි වාහනේ පරීක්ෂා කරාම, උක් ගස් කපපු බව මාට්‍ටු වෙලා, කට්ටියම අමාරුවේ වැටෙන බව මතක් වෙච්ච පිරිසේ හිටපු වැඩිහිටියෝ කීප දෙනෙක් මේ වැඩේට විරුද්ධ වුනත්, උක් වත්තට පැනපු උන් නෑසූ කන් ඇතුව, උක් ගස් කප,, කපා පාරට විසි කලා. හොරා කන එක කොහොමත් ආතල් වැඩක්නේ.

113. Invisible Dude / ඉන්විසිබල් ඩූඩ්.

අද වැඩට ඇවිත්, ඇඟිල්ල තියලා පඩිපෙල දිගේ ස්ටාෆ් රූම් එකට යනකොටයි මතක් වුනේ ටයි එක දාන්න අමතක වෙලා කියලා. ටයි එක නැතුව වැඩ කරන එක වරදක් වුනත්, අද විභාග නිසා මේක නෝට් නොවෙන්න ඉඩ තියෙනවා කියලා මට හිතුනා. 

 ඒ ඔක්කොමත් හරි ඊයේ රෑ කොණ්ඩේ පොඩ්ඩක් ට්‍රිම් කරන්න ගිහින් දකුණු පැත්තේ ඇහිබැම කැපිලා ගියානේ, චිරිස් ගාලා. යකෝ මටත් වෙන දේවල් අම්මපා. ඒ ගමන ඩැමේජ් කන්ට්‍රෝල් එකක් හැටියට,  ඒ පැත්ත එක ගානට හිටින්න කොටට ට්‍රිම් කලත් ඇහිබැමේ වාටිය ඉතුරු වෙන්න මැද්ද ගෑවිලා ගිය එකට නම් හදන්න බෑ. මම කලේ ට්‍රිමර් එක අරගෙන අනිත් පැත්තත් කොට කරපු එකයි. ඒත් අර අගේට දළඹුවෙක් වගේ තිබ්බ ඇහිබැම ආපහු තිබුණ ගානට එන්න සෑහෙන කාලයක් යයි. 

112. අපේ සංක්‍රමණික ජීවිතය සහ කෝච්චි

 කෝච්චි ගමනත් ඉවර වුනා. ඒ එක්කම කෝච්චි වලට, සංචාර වලට ප්‍රිය කරන, සමාන අදහස් දරන හුඟ දෙනෙක්ගේ අදහස් ප්‍රතිචාර වලින් දැනගන්නට ලැබුනා. 

කෙනෙක් කෝච්චි වලට හෝ වෙනයම් එවැනි දෙයකට දක්වන අසීමිත ආශාව තේරුම් ගන්න කෙනෙකුට අපහසු වෙන්න පුලුවන්. කෝච්චි ගැන වගේම ලංගම බස් ගැනත් බ්ලොග් අඩවියක් කිව්වාම සමහරු ඇහිබැම උඩදාලා අහන්නේ මොනවද බං ලංගම බං ගැන ලියන්න තියෙන්නේ කියලා.

කෝච්චි මගේ ජීවිතයට කොයි තරම් සමීපද කියලා මම  2012 ජූලි හත් වෙනිදා මගේම මට හිතෙන හැටි බ්ලොග් අඩවියේ පළකල මේ  ලිපිය කියෙව්වොත් දැනගන්න හැකියි. මතක තියාගන්න එතකොට මේ බදුලු ගමන යන්න හීන බලනවා විතරයි. බදුලු ගමන සිහිනයක් සෑබෑවීමක් වුනේ ඒ නිසයි.

ඒ වගේම ලිපිය අගට, මම ඒ ලිපියට පළවූ ප්‍රතිචාර වලින් මම ඉතාම ප්‍රිය කරපු ඒවා කීපයක් අමුනන්නත් කල්පනා කලේ ලිපියට ඒවායින් වැ‍ටුනු එළිය ගැන හිතලාමයි.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥

 අපේ සංක්‍රමණික ජීවිතය සහ කෝච්චි

111. බදුලු කෝච්චිය. අවසන් කොටස.. බදුල්ල දක්වා.

CAUTION: THE MEMORIES ARE IN THE MAKING...

අමතක නොවන සුන්දර දුම්රිය චාරිකාවක අවසන් කොටස.

මුල් කොටස් මග හැරුනා නම් මෙන්න පාර.

   107. බදුලු කෝච්චිය. 1 වන කොටස
   108. බදුලු කෝච්චිය. 2 කොටස. මහනුවර දක්වා.
   109. බදුලු කෝච්චිය. 3 කොටස. හැටන් දක්වා.
   110. බදුලු කෝච්චිය. 4 කොටස. Great Western දක්වා.

110. බදුලු කෝච්චිය. 4 කොටස. Great Western දක්වා.

මේ චාරිකාවේ මුල කොටස් මග හැරුනානම් මෙන්න පාර.:

• 107. බදුලු කෝච්චිය. 1 වන කොටස
• 108. බදුලු කෝච්චිය. 2 කොටස. මහනුවර දක්වා.
• 109. බදුලු කෝච්චිය. 3 කොටස. හැටන් දක්වා.

109. බදුලු කෝච්චිය. 3 කොටස. හැටන් දක්වා.

එක්කුස උපන් S12 පරම්පරාවේ සොහොයුරියන් වන  කොළඹ බලා යන උඩරට මැණිකේත්,  බදුල්ල බලා යන පොඩි මැණිකේත් වටවලදී මුණ ගැසී…

ඔන්න ඉතින් අපි පේරාදෙණියෙන් පිටත් වුනා මතකනේ? අමතක නම් මෙන්න පළවෙනි සහ දෙවෙනි කොටස්.

107. බදුලු කෝච්චිය. 1 වන කොටස

108. බදුලු කෝච්චිය. 2 කොටස. මහනුවර දක්වා.

108. බදුලු කෝච්චිය. 2 කොටස. මහනුවර දක්වා.

පළවෙනි කොටස කියවූයේ නැතිනම් මෙතනින් "බදුලු කෝච්චිය. 1 වන කොටස"

107. බදුලු කෝච්චිය. 1 වන කොටස

අවුරුදු ගානක් තිස්සේ පෙරුම් පුරලා, පෙරුම් පුරලා, ඒත් නිවාඩුවේ අන්තිම මොහොතේ පුරුදු විදියට කල් දදා හිටපු වැඩක් යන්තම් කලා ඔන්න ගිය නිවාඩුවෙදි. රේල් ගේට්‍ටු ගාවා වාහනේ නවත්තගෙන බලා ඉන්න ගානේ, තාර පාරට සමාන්තර රේල් පාරක කෝච්චියක් දුවන ගානේ උත්සන්න වෙවී තිබුණු ආසාවක් මේක. දැන් අපි බදුලු ගියේ එහෙදි කරන්න තිබිච්ච මහලොකු වැඩකට නෙවෙයි, මේ කෝච්චියේ බදුලු යන්න ආසාවට කියලා කිව්වාම, උඹලා ඇස් ලොකු කරල කට ඇරගෙන බලා ඉන්නේ  ඇයි, හරියට  මුන්ට නම්  පිස්සු කියලා වගේ? ඇයි උඹලා කවදාවත් කොහේවත් ගිහින් නැද්ද ගමනාන්තයට වඩා ගමන රසවිඳින්න?

106.ෂිට් හැපන්ස්! SHIT HAPPENS! E01හි මාරක ගමන-2 වන කොටස

ඔබ පසුගිය කොටස E01හි මාරක ගමන. Nightmare on E01-the Southern Expressway!  කියෙව්වේ නැති නම් කරුණාකර මෙතනින් යන්න.

මා වෙතට දිව එන අධිවේගී මාර්ගයේ ලුමිනස් රේඛා රෑ පුරා මට සිහිනෙනුත් පෙනුනා. කෙසේ හෝ උදෑසනම අවදිවී මම මුලින්ම කලේ චූන්ජිට දුරකථන ඇමතුමක් දීමයි.

"චූන්ජි, උඹේ වෑන් එකේ බැටරිය දීපංකෝ මට පැය කීපෙකට,"

"ඇවිත් ගලවගෙන පලයං, මචං."

"අනේ මචං හොඳ එකා වගේ උඹ ගලවලා ගෙනත් දීපංකෝ."

චූන්ජියා බැටරිය ගෙනැවිත් දෙන තෙක් මම මෝටර් විදුලි කාර්මික ශිල්පී ලක්ෂ්මන් අමතා වෙලාවක් වෙන් කර ගත්තා පැයකින් මුණගැසීමට.
 

105.E01හි මාරක ගමන. Nightmare on E01-the Southern Expressway!

ඇලුමිනියම් ගරාජ් දොරෙන් පරාවර්තනය වන  කහ පැහැති දුබල කණමැදිරි එලි යුගල දෙස මම බලාගෙන උන්නේ  විශ්මයෙන්. වහාම දොර ඇරගෙන එළියට බැසගත් මම වාහනය ඉදිරියට ගිහින්  බැලුවේ පළවෙනි වතාවට. මේක නම් අදහන්න බැරි දෙයක්.  හෙඩ් ලයිට් දෙක කළාමැදිරි දෙන්නෙක්ගේ එලිය වගේ තමයි!  එවිටම ගරාජයේ එලියේ විදුලි බුබුල දැල්වුනා. ආපහු ගිහින් රියැදුරු අසුනේ ඉඳගත් මම ගරාජ් දොර ලැසි ඉහලට එතෙන තෙක්  ඉවසීමෙන් බලා හිටියා.  ගරාජය තුලට වෑන් රථය පැදවූ මා යතුර කරකවා එන්ජිම නවත්වන්නට පෙර හොඳින් හිතා බැලුවා.

104. ලදුදෙ භංගවේවා! DOWN WITH SLR! සලංපෙසං සටනට මගේ ඩෙනිමේ සහය!

නිවාඩු කාලේ කියන්නේ සංචාරයටම කැපවෙච්ච කාලයක්නේ. මේ නිවාඩු කාලෙත් අපි සතර දිග්බාගේ ඇවිදිනකොට දැකපු අමුතු ජාතියේ සටන් පාඨයක් අපේ ඇහැට යොමු වුනා. මේක උතුරු, උතුරු මැද, මධයම, වයඹ, දකුණු, බස්නාහිර වගේ හැම පළාතකම දකින්න ලැබුන නිසා අපි මේ ගැන කරුණු විමසපුවාම තමයි අපිට මේ පට්ට අසාධාරණේ ගැන දැනගන්න ලැබුනේ.

පේරාදෙණිය හන්දිය

103. ඇන්ටික්මේනියාව - Antiquemania

 
රතගාය අපි කාටත් අඩු වැඩි වශයෙන් තියෙන දෙයක් වුනාට, මගේ හොඳම යාලුවා මහින්දටයට තියෙන රතගාය වෙනම ප්‍රබේදයක්. අර සිරාට වගේ මේකට තියෙන්නේ සාමාන්‍ය රතගායට අමතරව, ඇන්ටික් රතගායක්.  මහින්දයා පරණ වාහන ලඩියක් ගේන්න යනවානම් නිවාඩුවට ගිහින් හිටියොත් මාවත් ඇදගෙනමයි යන්නේ. 

102. රෑ මැදියම ජල මෙහෙයුම: නිවාඩු කාලේ කතා.

 උදේ පටන් අරන්, එක සීරුවට, ගොඩබිමින් මුහුදෙන් සහ අහසෙන්, ගුවන් තො‍ටුපලවල්, තො‍ටුපොලවල් හරහා කෙරුන ගම රට බලා එන ගමන අවසානයේ අපි තුන්දෙනාගෙම හොඳ පණ ගිහින් හිටියේ. බලාපොරොත්තු පොදි බැඳගෙන අවුරුද්දකට සැරයක් ගෙදර එන ගමනේ ආතල් එක කඩන්නම හැමදාම සෙට් වෙන, නැතිනම් කරන  ටිකටිං ප්‍රශ්ණ, බුකිං ප්‍රශ්ණ වලට මුහුණ දීලා ගෙදර ඇවිත් ඇඳට වැටෙන්නේ කොයිවෙලේද කියලා අපි බලාගෙන හිටියේ. ක‍ටුනායක ඉඳලා ගෙදර එන ගමනුත් ලීටර් පහේ වතුර බෝතලයක්  ගන්න මට මග දිගට කීප වතාවක්ම ගුවන් තො‍ටුපොළ ටැක්සි සේවයෙන් කුළියට ගත්ත වෑන් එකෙන් බහින්න සිද්ද වුනා. දවාලකට නම් සුළු දෙයක් වුනත් මහ රෑ හන්දා ඒකත් පුදුම දුශ්කර ක්‍රියාවක්. අන්තිමේදි ගෙදරට පය ගහනොකොට මැදියම් රෑත් පහුවෙලා. ටැක්සිය පිටත් වෙලා ගියාට පස්සෙ අපි තුන්දෙනා බෑග් ගොන්න  සාලෙට ඇදගෙන ගිහින් දැම්මා.